کد مطلب:29264 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119
4045. آذری طوسی می سراید: مقتدای خلق، بعد از انبیا پیداست كیست صاحب تیغ و لوا و ناصر اسلام و دین ور به تشریف از كلام اللَّه می آری دلیل رهروان راه جنّت را از این رحلت سرا ور ز تمكین و سخا و جود می گویی سخن ور ز قرب حضرت و علم قَدَر رانی سخن صاحب «لا سیف» بر ارباب دین، پوشیده نیست در حرم همچون خلیل اللَّه گشته بت شكن در مقامی كانبیا و خلق، درمانده به خود آن كه بعد از مصطفی كرد او خلاف اهل بیت روبهان اند آن كه بهرِ جیفه حیلت كرده اند شرط اُمّت با نبی بُد عهد كردن را وفا جمله اهل بیت در بندِ سرای دیگرند من محبّ آل عمرانم خلافِ خارجی مؤمنان را غیر از این عالَم، سرای دیگر است كیست ممدوح تو گفتی؟ گر نمی دانی بدان صد هزاران مرشد و هادی و پیر و رهبر است شهریاران اند اولاد و متابع چون رئیس گر رود این جا بسی دعوی باطل، باك نیست یا امامان! ما شفاعت خواه عزّ و ذلّتیم دیگران مثل سُهایند و شما بدر منیر
.
سرور مردان و شاه اولیا پیداست كیست
خویش و پیوند و وصیّ مصطفی پیداست كیست
حُلّه پوش «هل أتی» و «إنّما» پیداست كیست
كاروان سالار اقلیمِ بقا پیداست كیست
كوه حلم و موج دریای عطا پیداست كیست
وارث گنجینه سرّ قضا پیداست كیست
قابل تشریف قول «لا فتی» پیداست كیست
آن كه بر دوش نبی بنهاد پا پیداست كیست
روز محشر، شافع جرم و خطا پیداست كیست
دشمن ذریّه خیر النسا پیداست كیست
در میان روبهان، شیر خدا پیداست كیست
بعد از او با اهل بیتش بی وفا پیداست كیست
آری اندر بند این محنت سرا پیداست كیست
وندر این دین صادقم، قلب و دَغا پیداست كیست
ز اهل عالم بسته این تنگنا پیداست كیست
آفتاب دین، علیّ مرتضی پیداست كیست
زین همه هادی و رهبر، پیر ما پیداست كیست
در حریم شه، رئیس و رهنما پیداست كیست
در شریعت، قاضی روز جزا پیداست كیست
حامی ما، روز محشر، جز شما پیداست كیست
هر كجا بدر منیر آید، سُها پیداست كیست.[2].